(Διάρκεια 24 λεπτά – Για παιδιά 5 έως 12 ετών)
Στη Γη στο μακρινό μέλλον, όπου η ανθρωπότητα δεν υπάρχει πια, οι γάτες που επέζησαν στα συντρίμμια που άφησε πίσω η ανθρωπότητα έχουν εξελιχθεί σε νοήμονα όντα.
Οι τρεις γάτες – Kitz, Tutti και Pepe – που η αποστολή τους είναι να καθαρίσουν τα διαστημικά σκουπίδια που άφησαν πίσω οι άνθρωποι θα εμπλακούν σε μια απίστευτη περιπέτεια…θα παραλείψουν τη δουλειά τους και θα επισκεφθούν τη Σελήνη όπου μια μεγάλη έκπληξη τους περιμένει!
Produced by: Kwon O Chul AstroPhotography
Directed by: Kwon O Chul
Διατίθεται σε 2 γλώσσες: Ελληνικά, English
Εκπαιδευτικό Υλικό:
Παρακολουθώντας την παράσταση θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε τους κινδύνους των διαστημικών σκουπιδιών αλλά και της ανθρώπινης εξερεύνησης της Σελήνης.
Μπορείτε να συζητήσετε τα ακόλουθα θέματα μετά την παρακολούθηση της ταινίας.
– Πώς διαφέρουν τα περιβάλλοντα της Γης και της Σελήνης;
– Πού μπορεί να κατασκευαστεί μια βάση στο Φεγγάρι και πώς μπορεί να κατασκευαστεί;
– Τι πρέπει να κάνουμε για να προστατέψουμε το περιβάλλον του πλανήτη μας;
Πως μπορούμε να απομακρύνουμε τα διαστημικά σκουπίδια;
Το διάστημα είναι γεμάτο με σκουπίδια, άχρηστα κομμάτια και συντρίμμια που αιωρούνται γύρω από τη Γη.
Ξεκινώντας με τον Σπούτνικ το 1957, χιλιάδες δορυφόροι έχουν εκτοξευτεί στο διάστημα. Σαν αποτέλεσμα, το διάστημα είναι τώρα γεμάτο με απόβλητα, όπως αποσυρμένοι δορυφόροι και θραύσματα πυραύλων. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), περίπου ένα εκατομμύριο διαστημικά σκουπίδια μεγέθους άνω του ενός εκατοστού περιφέρονται γύρω από τη Γη.
Τα διαστημικά σκουπίδια είναι επικίνδυνα.
Τα διαστημικά σκουπίδια περιφέρονται γύρω από τη Γη με ταχύτητα 8 km/s. Παρόλο που είναι μικρά σε μέγεθος, κινούνται πολύ πιο γρήγορα από μια σφαίρα και συνεπώς είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές σε διεθνείς διαστημικούς σταθμούς, δορυφόρους και αστροναύτες.
Διαστημικό σκουπίδι τρύπησε το εξωτερικό του διαστημικού λεωφορείου Endeavour! Ευτυχώς, κανείς δεν τραυματίστηκε.
Η Γη περιβάλλεται από την ατμόσφαιρα που μας επιτρέπει να αναπνέουμε!
Αν φανταστούμε τη Γη σαν μια μπάλα ποδοσφαίρου η ατμόσφαιρα θα ισοδυναμούσε με το πάχος ενός χαρτιού. Από τον αέρα που αποτελεί την ατμόσφαιρα, το 90% συγκεντρώνεται σε υψόμετρο 16 χιλιομέτρων. Παρά το γεγονός ότι είναι τόσο λεπτή, παρέχει προστασία στη Γη από την ακραία ζέστη και το κρύο. Επιπλέον, η ατμόσφαιρα εμποδίζει την έκθεση του εδάφους στην κοσμική ακτινοβολία και τις συγκρούσεις από μικρούς βράχους που αιωρούνται στο διάστημα. Επιτρέπει έτσι τη διατήρηση της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη.
H φωτογραφία ελήφθη από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η λεπτή ατμόσφαιρα της Γης διακρίνεται μπλε στον ορίζοντα. Σε πρώτο πλάνο η Ερυθρά Θάλασσα και ο ποταμός Νείλος στην Αφρική. Credit: NASA
Η ατμόσφαιρα της Γης εμποδίζει την αστρονομική παρατήρηση.
Η ατμόσφαιρα εμποδίζει τις παρατηρήσεις λόγω του σπινθηρισμού ενώ είναι αδιαπέρατη σε ένα ευρύ φάσμα μηκών κύματος εκτός του ορατού φωτός. Γι΄ αυτό και έχουμε εκτοξεύσει στο διάστημα διάφορα διαστημικά τηλεσκόπια, συμπεριλαμβανομένου του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.
To Διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble που εκτοξεύθηκε το 1990, πήρε το όνομά του από τον αστρονόμο Edwin Hubble.
Πώς φαίνεται ο ουρανός στη Σελήνη;
Το 1969, ο Νιλ Άρμστρονγκ, κυβερνήτης του Apollo 11, τράβηξε αυτή τη φωτογραφία στην επιφάνεια της Σελήνης. Διακρίνονται ο δεύτερος αστροναύτης Buzz Aldrin, η σεληνάκατος και διάφορες πειραματικές συσκευές. Το φως του ήλιου διασκορπίζεται καθώς περνά μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης. Καθώς το μπλε χρώμα έχει μικρότερο μήκος κύματος σκεδάζεται πιο έντονα και ο ουρανός φαίνεται μπλε. Ωστόσο, καθώς το Φεγγάρι δεν έχει ατμόσφαιρα, ο ουρανός του φαίνεται μαύρος ακόμη και την ημέρα!
Στο φεγγάρι, τα αστέρια είναι ορατά ακόμη και κατά τη διάρκεια της ημέρας!
Ωστόσο, οι αστροναύτες του Apollo ήταν δύσκολο να δουν τα αστέρια. Επειδή η σεληνιακή επιφάνεια είναι πολύ πιο φωτεινή από τη γήινη καθώς λούζεται διαρκώς στο ηλιακό φως, τα κράνη τους ήταν εφοδιασμένα με ένα προηγμένο ηλιακό κάλυπτρο που παρείχε ισχυρή προστασία για τα μάτια τους. Θα ήταν δύσκολο να δουν τα αστέρια μέσα από αυτό το ηλιακό κάλυπτρο.
Η Γη από τη Σελήνη.
Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε από τη σεληνάκατο του Apollo 11, της πρώτης επανδρωμένης αποστολής που προσσεληνώθηκε στο Φεγγάρι, πριν από περίπου 50 χρόνια. Η Γη είναι ορατή πέρα από τη Φεγγάρι.
Από τη Σελήνη, η Γη φαίνεται να παραμένει πάντα στην ίδια θέση. Οι αστροναύτες μπορούν να τη δουν να περιστρέφεται κάθε 24 ώρες, παραμένοντας όμως στην ίδια θέση στον Σεληνιακό ουρανό. Και έχει επίσης φάσεις όπως ακριβώς και η Σελήνη όταν φαίνεται από τη Γη. Στον Σεληνιακό ουρανό η Γη φαίνεται τέσσερις φορές μεγαλύτερη από ότι η Σελήνη εδώ στη Γη. Η «γεμάτη Γη» είναι φωτεινότερη από την πανσέληνο κατά περίπου 15 φορές.
Ίχνη της ανθρωπότητας στη Σελήνη.
Το Apollo 11 προσσεληνώθηκε στο Φεγγάρι το 1969. Από τότε συνολικά 12 αστροναύτες διαφορετικών αποστολών μέχρι το Απόλλων 17 έχουν πατήσει στο φεγγάρι. Στις φωτογραφίες που τράβηξε ο δορυφόρος της NASA LRO που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι φαίνονται καθαρά τα ίχνη που άφησαν οι αστροναύτες του Απόλλων πριν από 50 χρόνια.
① Πειραματικές συσκευές εγκατεστημένες στη Σελήνη.
Οι αστροναύτες του Apollo άφησαν πίσω τους διάφορες πειραματικές συσκευές στο Φεγγάρι. Όπως αυτός ο ανακλαστήρας λέιζερ για τη μέτρηση της απόσταση Γης-Σελήνης.
Ο Neil Armstrong με την κάμερα ενσωματωμένη στη στολή του.
Οι αστροναύτες του Apollo κράτησαν μόνο τα φιλμ και άφησαν πίσω τους τις κάμερες, για να μειώσουν το βάρος για το ταξίδι της επιστροφής.
② Πατημασιές αστροναυτών
Το φεγγάρι δεν έχει ροές νερού, ατμόσφαιρα και ανέμους για να διαβρώσουν την επιφάνειά του. Έτσι κρατήρες ακόμη και δισεκατομμυρίων ετών έχουν διατηρηθεί καλά. Αυτός είναι ο λόγος που το φεγγάρι παρέχει χρήσιμο υλικό για την έρευνα σχετικά με την ιστορία του ηλιακού συστήματος.
Δεν είναι καθόλου απίθανο οι πατημασιές των αστροναυτών του Apollo να παραμείνουν μέχρι την ημέρα που οι γάτες θα εξελιχθούν σε νοήμονα όντα.
③ Σεληνάκατος
Οι αστροναύτες χρησιμοποίησαν μόνο το ανώτερο τμήμα της σεληνάκατου για το ταξίδι της επιστροφής τους, ενώ το κατώτερο τμήμα παραμένει στη Σελήνη μέχρι σήμερα.
④ Ροδιές του σεληνιακού οχήματος / ⑤ Σεληνιακό όχημα
Τα Apollo 15, 16 και 17 έφεραν στο φεγγάρι σεληνιακά οχήματα. Αυτά τα σεληνιακά οχήματα παραμένουν ακόμη στο φεγγάρι.
Επίσης, 96 σακούλες με περιττώματα αστροναυτών έμειναν πίσω στο φεγγάρι. Αυτές τις σακούλες κλωτσάει ο Τούτι!
Μπορεί να τις ανακαλύψουν εξωγήινα όντα στο μακρινό μέλλον και να τους βοηθήσουν να ανακαλύψουν τι έτρωγαν τότε οι γήινοι.
Αυτή ήταν η πρώτη φωτογραφία που τράβηξε ο Νιλ Άρμστρονγκ μετά την προσεδάφιση στο φεγγάρι. Μια φωτογραφία μιας σακούλας με περιττώματα!
Πεφταστέρια δεν είναι ορατά στο φεγγάρι.
Όταν πέτρες και σκόνη που αιωρούνται στο διάστημα πέφτουν στη Γη, καίγονται λόγω της τριβής με την ατμόσφαιρα. Αυτά ονομάζονται μετέωρα. Μερικές φορές, δεν καίγονται εντελώς και ότι απομένει πέφτει στην επιφάνεια. Τότε ονομάζονται μετεωρίτες.
Επειδή το φεγγάρι δεν έχει ατμόσφαιρα, τα μετέωρα πέφτουν απευθείας στη σεληνιακή επιφάνεια χωρίς να καούν. Με αυτόν τον τρόπο έχουν σχηματιστεί οι πολλοί κρατήρες στη σελήνη. Η ατμόσφαιρα της Γης βοηθά στην προστασία μας από τέτοιες μικρές προσκρούσεις.
Νέος κρατήρας στο φεγγάρι
Αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από δορυφόρο LRO της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Στη δεξιά φωτογραφία, μπορείτε να δείτε έναν νέο κρατήρα που σχηματίστηκε. Ένας μικρός βράχος που περιφερόταν στο διάστημα προσέκρουσε στη σεληνιακή επιφάνεια με ταχύτητα 90.000 km/h και δημιούργησε έναν κρατήρα διαμέτρου 18 μέτρων. Νέοι κρατήρες συνεχίζουν να σχηματίζονται στο φεγγάρι.
Τα ελαφρύτερα αντικείμενα πέφτουν πρώτα στο έδαφος; Ή τα βαρύτερα;
Στη Γη, ένα φτερό πέφτει στο έδαφος πολύ πιο αργά από ένα σφυρί. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι τα βαρύτερα αντικείμενα πέφτουν στο έδαφος πολύ πιο γρήγορα από τα ελαφρύτερα. Ωστόσο, πριν από τέσσερις αιώνες, ο Γαλιλαίος αμφισβήτησε αυτή την πεποίθηση. Ανακάλυψε μέσω πειραμάτων ότι όλα τα αντικείμενα, βαριά ή ελαφριά, πέφτουν με την ίδια ταχύτητα.
Τα φτερά πέφτουν αργά στη Γη λόγω της αντίστασης του αέρα. Τι συμβαίνει όμως στο Φεγγάρι, όπου δεν υπάρχει αέρας;
Μετά την προσεδάφιση στο φεγγάρι με το Apollo 15 το 1971, ο αστροναύτης της NASA David Scott έριξε ταυτόχρονα ένα σφυρί βάρους 1,3 κιλών και ένα φτερό βάρους 30 γραμμαρίων, με θεατές από όλο τον κόσμο να παρακολουθούν. Το σφυρί και το φτερό έφτασαν ταυτόχρονα στην επιφάνεια με την ίδια ταχύτητα.
Στη Γη, το BBC έκανε το ίδιο πείραμα σε μια τεράστια εγκατάσταση κενού αέρος. Για να δούμε.
Κι αν φτιάξουμε μια διαστημική βάση στο φεγγάρι;
Έχουν περάσει περισσότερα από 50 χρόνια από τότε που ο άνθρωπος πάτησε στο Φεγγάρι. Σήμερα σχεδιάζουμε αποστολές που θα επιτρέψουν την μόνιμη ανθρώπινη παρουσία στη Σελήνη με την κατασκευή βάσεων στο Φεγγάρι. Στόχος της NASA είναι να επισκεφθούν ξανά οι άνθρωποι τη Σελήνη μέχρι το 2030.
Η βάση στο φεγγάρι που οραματίζεται η ESA
Το σχέδιο είναι να μεταφερθεί ένας φουσκωτός θόλος στο φεγγάρι και να κατασκευαστούν μετά εξωτερικοί τοίχοι από χώμα και υλικά που βρίσκονται στο φεγγάρι με τη χρήση τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης. Τα τοιχώματα αυτά προορίζονται να προστατεύσουν τη βάση από την κοσμική ακτινοβολία και τους μετεωρίτες που πέφτουν από το διάστημα.
Πού θα πρέπει να κατασκευαστεί μια βάση στο Φεγγάρι;
Κρατήρας Shackleton
Η πιο πιθανή τοποθεσία για τη σεληνιακή βάση είναι ο κρατήρας Σάκλετον κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης. Πήρε το όνομά του από τον διάσημο εξερευνητή της Ανταρκτικής Ernest Shackleton και έχει διάμετρο 21 χιλιόμετρα και βάθος 4,2 χιλιόμετρα.
Ο πυθμένας των κρατήρων στο νότιο πόλο (και στον βόρειο) της Σελήνης βρίσκεται μονίμως στη σκιά, για δισεκατομμύρια χρόνια στη σκιά, παγιδεύοντας μεγάλες ποσότητες νερού σε παγωμένη μορφή. Το μπλε τμήμα στον πυθμένα του κρατήρα είναι εκτός της εμβέλειας του ηλιακού φωτός καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Αυτό μπορεί να χρησιμεύσει ως σημαντικός πόρος για πόσιμο νερό, αέρα και καύσιμα.
Στο φεγγάρι παρατηρούνται ακραίες θερμοκρασιακές διαφορές λόγω της έλλειψης ατμόσφαιρας. Η θερμοκρασία στην περιοχή του σεληνιακού ισημερινού φτάνει στους 120 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια της ημέρας και πέφτει στους -180 βαθμούς Κελσίου τη νύχτα. Ωστόσο, οι ημερήσιες διαφορές θερμοκρασίας είναι μικρότερες στους πόλους.
Το χείλος του κρατήρα Σάκλετον είναι εκτεθειμένο στο ηλιακό φως τις περισσότερες ώρες της ημέρας καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και επομένως είναι ιδανικό για την παραγωγή ηλιακής ενέργειας.